Υπέροχη βελούδινη ψυχή —
σε σύννεφα αγάπης απλωμένη,
δύο ψυχές που βρέθηκαν
στην πανσέληνο της ζωής.
…
Με τ' αστέρια ονειρεύομαι
της αγκαλιάς σου
τον παράδεισο!
Γλυκό μεθύσι, το φιλί.
…
Το σ’ αγαπώ,
σε σκέφτομαι,
ανεξίτηλο μέσα μου.
Το όνειρο δεν μας ρωτά —
σαν έρχεται
με το φεγγάρι, αγαπημένη -
λάμπει σαν εσένα,
άυλο, στο ατελείωτο στερέωμα.
…
Οι ψυχές μας, ατίθασες,
σαν οπτασία ονείρου,
μια ροδαυγή που ανθίζει.
Ζυγώνεις στα όνειρα μου τις νύχτες —
φιλώ γλυκά τα χείλη σου,
να σου χαρίσω θέλω
όλη την αγάπη που νιώθω.
…
Αγαπημένη μου...
είναι τόσο γλυκό
να σ’ αγαπώ,
να σε σκέφτομαι.
…
Είσαι η μούσα μου,
ο λόγος της ύπαρξής μου.
Σ’ αγαπώ απέραντα —
το νιώθεις;
Σ αγαπώ,
σαν άγια μορφή,
σ’ αγαπώ
γιατί με ταξιδεύεις...
…
Αν δακρύσει ο ουρανός,
θα ’ναι το δάκρυ μου για σένα.
παρέα μοναχή η σκέψη σου...
Μόνο μαζί σου θα ‘θελα
να είμαι, ψυχή μου —
μαζί σου μόνο.
Αν κοιμηθώ,
το γλυκό σου πρόσωπο θα δω.
Μόλις ξυπνήσω
τη μορφή σου θα έχω στο μυαλό.
…
Είσαι η πιο γλυκιά
απ’ όλες τις αγάπες —
άγγιγμα ψυχής,
λαχτάρα
που κάνει τ’ αστέρια να τρέμουν.
...
Στο μυαλό και τη ψυχή σου—
εκεί πάντα να επιστρέφω,
εκεί μόνο θέλω να υπάρχω.
…
Εσύ — το χάδι της ψυχής,
το φως που ζεσταίνει
τις πιο κρυφές μου σκιές.
Εσύ — απ' όλες οι αγάπες του κόσμου
Εσύ μόνο στην καρδιά μου.
…
Σ’ αγαπώ
πέρα από λέξεις και χρόνο.
© ΑΝΤΏΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΆΡΗΣ - ΠΟΊΗΣΗ
Δημοσίευση σχολίου