Είναι
δυο ψυχές
που
δένουν μαγικά,
ανάσες
ερωμένες
σαν
άστρα λαμπερά
Κι
όταν βρέθηκαν
δε
ρώτησαν στιγμή
απλά
ενώθηκαν
μ
αγάπη και στοργή
Ίσως
να
μην έχω
άλλη
διέξοδο,
ίσως
η
ψυχή μου
δίχως
έλεγχο,
να
έχει κολλήσει
πάνω
σου βαθιά,
χωρίς
να
μου δώσει
καμιά
αφορμή
ξανά.
Μιλούν
ψυχές ερωτικά
η
μια μέσα στην άλλη
Αγκαλιά
ψυχής,
συμπαντική
τροχιά,
στ’
αστέρια με πας,
σ
αλλιώτικη σκηνή ξανά.
Κι
όταν βρέθηκαν
δε
ρώτησαν στιγμή
απλά
ενώθηκαν
μ
αγάπη και στοργή
©ΑΝΤΩΝΗΣ
ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ - ΠΟΊΗΣΗ
Δημοσίευση σχολίου