Έκανα μια ευχή
Να δούμε ότι πιο καλό, σπάνιο, υπέροχο υπάρχει στον κόσμο
Τα πεύκα διάφανα να στέκουν
Το φτερωτό όνειρο μας
Τη λάμψη του καλαμποκιού τη μυρωδιά της Άνοιξης
Την καλοκαιρινή βροχή
Τον φθινοπωρινό άνεμο
Όπως ο ταξιδιώτης τη φωτιά σε θέλω
Να σε βλέπω να ξυπνάς
Να σε βλέπω να κοιμάσαι
Έχω ένα μέρος, ένα νησί
Είναι μακριά
Πάμε να ζήσουμε μαζί εκεί
Θυμάμαι την πάχνη της αντηλιάς
Το άφρισμα της θάλασσας στην αντικρινή ακτή
Καθώς σηκώνεται ένα κύμα ξεθωριασμένο
από το άγγιγμα της θύελλας
Αστέρι μέσα στη νυχτιά
Λουλούδι μες στο πέλαγος
Κι όμως αντίκρυ φεύγουν στοιχειωμένα τραίνα
και γυναίκες θρηνούν
Μαύρες καμινάδες,
με τους εργάτες στριμωγμένους
σε στενά και φάμπρικες
Η ιστορία πανομοιότυπη και αχάριστη
Εγγραφείτε στο κανάλι YouTube του ποιητή για περισσότερα βίντεο:
https://www.youtube.com/channel/UCU43NlvjkcsmTSsUbNbVoYg
Ανακαλύψτε τον ποιητή στα social media
👉 Facebook page https://www.facebook.com/antonisperdikarhs/
👉 Ομάδα facebook https://www.facebook.com/groups/807921012645497
Δημοσίευση σχολίου