ΧΑΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

 

 Ποιητής σημαίνει μόνο μια γυναίκα μούσα
Τον καίει όπως η φλόγα το δαδί
Τα πονεμένα λόγια λέξη, λέξη ερωτεύεται

Τα πάντα έγιναν εμπόρευμα με μαζική τιμή
Παραγγελία
Δημιουργία βάσει προδιαγραφών

Επίλογος ιερών και οσίων
Λιγότερη ποίηση
Εξαφανίζουν επαναστάσεις κι έρωτες

Έρωτας δίχως ποίηση
Υποκινησία
Αδράνεια
Ρηχή αγάπη
Χάθηκε η αγνότητα
Τίποτα πια δεν ανθίζει

Κρύο το χέρι του συντρόφου
Ακρωτηριασμένος ποιητής
Μόνο ξερόκλαδα
Έσβησαν όλοι
Δεν ξέρω πότε

Σκοποί με κρύες νότες
Κρατώ το ασημένιο φεγγάρι
Δύσκολα θα γεμίσει την πλάση

Μη φοβάσαι τον άνεμο
Τα ίχνη κάτω απ’ την άμμο
Τα λόγια μας πετούν ψηλά μαζί με τα όνειρα μας

Χαμένα όνειρα
Αναμνήσεις χαμένες στο μούχρωμα
Λόγια όμορφα που πάλεψαν πριν σβήσουν
Δίκαιο τραγούδι αδικημένων
Πάντα δυνατό
Θυμίζει απελπισμένα μάτια αποχωρισμών

Άγρια κύματα σφυρίζουν
Στα κατάρτια ανάμεσα ξεριζωμοί
Οι μαυροφορεμένες σέρνουν τα παιδιά τους
Αναβλητικότητα και δυστυχία

Κράτα στο αυτί το σ' αγαπώ
Ποτέ δε θα σ' αφήσω.
Σε ένα κοχύλι ολόκληρο το σύμπαν

©Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση