ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΕΤΑΓΜΑ

Η αγάπη κρατά τον κόσμο δικό της

Πρόσωπα κι αστέρια

Που πάει ο κόσμος νύχτα;

Πως θα ανεβούμε στον ουρανό;

Απαλό φεγγάρι πίσω από τα δέντρα

Ψίθυροι βροχής μουντοί

Χαρά ναυάγησε στα μάτια

Το χαμόγελο στέρεψε

Όνειρα γλαρόνια

Κρύβονται σχοινιά των καραβιών

Καταποντίζονται θαλασσινά τραγούδια

Πορείες ασυντρόφευτες

Πικρή αμυγδαλιά

Ρόδι μήλο της έριδος

Μπαξές γεμάτος ρόδια

Πίκρα τα τραγούδια

Μοναξιά βαραίνει ώμους ποιητών

Δύσκολη η ποίηση

Δύσκολο πέταγμα η ζωή

Το όνειρο παρηγοριά

Ο ρομαντισμός, ο άνεμος,το θρόισμα των φύλλων,

οι αγάπες και τα όνειρα μας απομένουν τις νύχτες 
τότε που όλα είναι δυνατά. 
Λυτρωμένοι από τις καθημερινές συνθήκες, 

ήρεμοι και θαμπωμένοι από αγάπη.

©Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση