«Ένα αστέρι δεν μιλάει μόνο λάμπει»
Έτσι η αγάπη που μας δένει και η μοίρα την εκτρέπει
μένει στο μυαλό κι απέναντι στα αστέρια
Όταν νυχτώνει η πλήξη μεγαλώνει
γιατί από τα σύννεφα μαζεύουν τις ακτίνες
Οι εραστές που τους χωρίζει η μοίρα συνεχίζουν τις ζωές τους
σε παράλληλες πορείες όπως οι αστερισμοί,
μονάχα αυτοί διαβάζουν την καταγωγή των πραγμάτων
Οι αιχμάλωτοι της μοίρας ζουν χωρίς να αγγίζονται
χωρίς να ενώνονται ποτέ
Όταν νυχτώνει, τότε οι άνθρωποι ποθούν
να ανταλλάξουν δυο κουβέντες ποίημα
με στίχους που αψηφούν εμπόδια
Ίσως να είναι μια άρνηση
πριν να τα σκεπάσει όλα η σιωπή
© Αντώνης Περδικάρης - Ποίηση
Εγγραφείτε στο κανάλι YouTube του ποιητή για περισσότερα βίντεο:
https://www.youtube.com/channel/UCU43NlvjkcsmTSsUbNbVoYg
Ανακαλύψτε τον ποιητή στα social media
👉 Facebook page https://www.facebook.com/antonisperdikarhs/
👉 Ομάδα facebook https://www.facebook.com/groups/807921012645497
Δημοσίευση σχολίου