Ήταν μια νύχτα όπως απόψε
τότε που σε γνώρισα .
Στον κήπο μόνη και κρατούσα
δύο ποτήρια
κόκκινο κρασί δεν κατάλαβα πως
βρέθηκαν στα χέρια μου!
Μάλλον
τα έφερε και μου τα έβαλε στο χέρι
η πανσέληνος την ώρα που άρχισε
να παίζει με τα χρώματα που
αντανακλούσαν από το φώς της
στα νερά του μικρού συντριβανιού !
Ξαφνικά όμως σταμάτησε το παιχνίδισμα
λες και κάτι την είχε συνεπάρει .
Ναι το άκουσα και εγώ και ναι
μαγεύτηκα από μια μαγική
μελωδία από τσιγγάνικα βιολιά .!
Γύρισα και είδα τα υπέροχα
μάτια σου
ήταν όμως μελαγχολικά όπως
η μελωδία που έβγαζε το δοξάρι σου.!
Μια μελωδία που έχει αγκαλιάσει
το κορμί μου και με παίρνει μαζί της απόψε .
Και εσύ όμως πιστός ακόλουθος της αγάπης μας δίνεις φωνή στο τσιγγάνικο βιολί σου
και μου εξομολογεισαι τον έρωτα σου .!
Η μουσική σου έγινε ένα ποίημα που έγραψες
μόνο για μένα και εγώ την ακολουθώ και τότε σε άγγιξα και είδα πως δεν είσαι μέσα στην σκέψη μου είσαι εδώ ,!
Σου χαμογελώ και
σου δίνω το ποτήρι από το κόκκινο κρασί
είναι δικό σου !
Τσιγγάνικα βιολιά αγάπης βγαλμένα θαρρείς
από ένα έργο του Λόρκα .
Τσιγγάνικα βιολιά τραγουδήστε απόψε
μόνο για μένα !!!
13_8_2019
Δημοσίευση σχολίου