Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Ποίηση, Λογοτεχνία, Ποιητικές Συλλογές, Ποιητικές Ανθολογίες
Πάντα ονειρευόμουν μια μούσα να 'ναι φωτιά, να την ποτίζω αγάπη, να ανθίζει σαν την άνοιξη, να μη χαθεί ποτέ. ... Σε κήπους μαγικούς να...
ΑπάντησηΔιαγραφήπως να σε ζωγραφίσω μάγισσά μου
στις στεριές τις μακρινές
π’ ακούγεται
η φωνή σου
οι ναυτίλοι μείναν άφωνα σημεία
τα ταξίδια
άκυρα κρυμμένα
πως να ζωγραφίσω
το χαμόγελό σου
ο ήλιος σου τυφλώνει
είσαι θεά
της θάλασσας πλανεύτρα πανωραία
αποστολές χαμένες και καΐκια φευγαλέα
εκεί που φτερουγίζεις
σαν ανάσα
με μαγεμένο της πηγής
νερό θα σε ποτίσω
με τ άρωμα των λουλουδιών
κι ΄ απόσταγμα των αστεριών
που την αυγή αργοσβήνουν
τα χείλη μαστιγώνει
το παράπονο τ’ αγέρα
των νερών το τρέμουλο
τ ‘ αχνάρια σβήνει
έτσι όπως χάνεται
σιγά η μορφή σου
θα’ θελα να σε ξαναδώ
μα σε φυλάνε τ‘ άστρα
γονατιστός παρακαλώ
στου φεγγαριού το διάβα
© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση
Ονειρεμενοι στιχοι καθε στροφη χιλιες εικονες απο ερωτικα μονοπατια γεματα νοσταλγια και ρομαντισμο προσμονη καιελπιδα..Το τελικο αποτελεσμα θεικο.
ΑπάντησηΔιαγραφή