Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Υπέροχη βελούδινη ψυχή — σε σύννεφα αγάπης απλωμένη, δύο ψυχές που βρέθηκαν στην πανσέληνο της ζωής. … Με τ' αστέρια ονειρεύομαι της...
ΑπάντησηΔιαγραφήπως να σε ζωγραφίσω μάγισσά μου
στις στεριές τις μακρινές
π’ ακούγεται
η φωνή σου
οι ναυτίλοι μείναν άφωνα σημεία
τα ταξίδια
άκυρα κρυμμένα
πως να ζωγραφίσω
το χαμόγελό σου
ο ήλιος σου τυφλώνει
είσαι θεά
της θάλασσας πλανεύτρα πανωραία
αποστολές χαμένες και καΐκια φευγαλέα
εκεί που φτερουγίζεις
σαν ανάσα
με μαγεμένο της πηγής
νερό θα σε ποτίσω
με τ άρωμα των λουλουδιών
κι ΄ απόσταγμα των αστεριών
που την αυγή αργοσβήνουν
τα χείλη μαστιγώνει
το παράπονο τ’ αγέρα
των νερών το τρέμουλο
τ ‘ αχνάρια σβήνει
έτσι όπως χάνεται
σιγά η μορφή σου
θα’ θελα να σε ξαναδώ
μα σε φυλάνε τ‘ άστρα
γονατιστός παρακαλώ
στου φεγγαριού το διάβα
© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση
Ονειρεμενοι στιχοι καθε στροφη χιλιες εικονες απο ερωτικα μονοπατια γεματα νοσταλγια και ρομαντισμο προσμονη καιελπιδα..Το τελικο αποτελεσμα θεικο.
ΑπάντησηΔιαγραφή