Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Ποίηση, Λογοτεχνία, Ποιητικές Συλλογές, Ποιητικές Ανθολογίες
Γεννήθηκα για την ελπίδα © Γεννήθηκα σε δαίμονα τόπο Ληστή . σε διαβόητο λαό γεννήθηκα σε ωδίνες μιας μήτρας σάπια θύρα στα δάκρυα μια χ...
Η αλήθεια της μορφής σου ©Αντώνης Περδικάρης
ΑπάντησηΔιαγραφή«Είσαι αυτό το γλυκό κελάδημα
που μόνο μια φορά ακούμε στη ζωή μας,
αυτή η υπέροχη αίσθηση της Άγιας αγάπης»
…
Μην κοιτάς που κλαίω
Σε σύννεφα αγάπης
Μπαίνουμε στον ουρανό μας
Ανεβαίνουμε πιασμένοι από το χέρι
Οι στίχοι στροβιλίζονται στην καρδιά
Νιώθω το κορμί να συγκρατεί τη θαλπωρή σου
Νιώθω τρυφερά στα χέρια σου
Μόνο εσύ
Είσαι αγάπη
Και τα τρυφερά σου λόγια το πιο όμορφο τραγούδι
Μια ηλιαχτίδα τα μαλλιά σου
Σου κρατώ το χέρι
Μοιραζόμαστε τη ψυχή μας
Με κρασί του παραδείσου το μεθύσι μας
Το φιλί μας έχει γεύση απ’ το νέκταρ των θεών
Χιλιάδες λέξεις
Σε έψαχνε η ψυχή μου χρόνια πριν
Κάθε βράδυ νιώθω προστατευτική την αύρα σου.
Είσαι αγάπη που προβάλει στον καθρέφτη τα πρωινά
Σ' αγαπώ σαν άνεμος που φυσά ασταμάτητα
Τα λόγια σου τα τρυφερά μου δίνουν χαρά
Είσαι χάδι της ψυχής
Φάνηκες στο ουρανό μου
Βγαίνει μύρο απ' το χέρι σου το βελούδο της ψυχής σου
Είσαι ψυχή μες στην ψυχή
Όνειρο μέσα στ' όνειρο
Άσε με να σε κοιτώ να γίνει τ' όνειρο ολάκερο λευκό
Άσε με να σε κρατώ η όψη σου αναλαμπή στον ουρανό
Εσένα θέλω ποίημα πόθου και ψυχής
Δεν θα άντεχα χωρίς εσένα
Κάθε βράδυ σε κοιμίζω επάνω μου
Και έχω το κεφάλι σου στο στήθος μου
Και πάλι σ' αγαπώ
Μιλώ για μας
Είδα φως στην αγάπη μας
Όλα μιλούν για μας
Θέλω να ζω για σένα
Μη μου φύγεις
Σε σύννεφα αγάπης μπαίνω
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια στον άνεμο και μια στη βροχή
Πάντα εσύ αεράκι
Στην ψυχή αρέσει να βυθίζεται
Θα ήθελα να ήμουνα αφρός της θάλασσας κι εσύ ηλιαχτίδα
Αυτή η ωραία φωτιά που μας καίει ας μην σβήσει ποτέ
Θέλω να κοιτάζω τα μάτια σου και να με ξανακοιτάζουν
Ας με χαϊδεύουν πάντα τα ευλογημένα χέρια σου
Λουλούδι μιας ευχής
Φιλί το κάθε πέταλο
Φοράς τα ρούχα του ουρανού
Πετώντας μαζί ας δούμε τα λουλούδια από ψηλά
Ταπεινός προσκυνητής
Θαυμάζω τα μαλλιά σου που ανεμίζουν
Ήρθες και με θάμπωσες
Μου έλειπαν όλα τα εσύ σου
Να σε κοιτώ και να γεμίζω από εσένα
Και το μόνο που ζητώ είναι μια αγκαλιά
Μη μου φύγεις
Σε σύννεφα αγάπης μπαίνω
Μια στον άνεμο και μια στη βροχή
Εσύ αεράκι κι’ εγώ μια σιγαλιά
Σ ' αγαπώ και πάλι
Στην ψυχή αρέσει να βυθίζεται
Θα μοιραζόμαστε ο ένας τον άλλον
Χτίζουμε αυτό που ονειρευόμαστε
''Σαν βγαίνουν οι σταγόνες από το άρωμα σου
ας μπορούσα να τις κάνω
μαργαριτάρια των ματιών και της ψυχής σου''
Άσεμε να λέω σ' αγαπώ θεϊκό μου φως χωρίς να φοβάμαι
Η αγάπη είναι γεννημένος νικητής
Όταν σε σκέφτομαι πετάω
Όταν μου λες πως μ΄ αγαπάς ζω
Τώρα πια δεν υπάρχω χώρια σου
Δεν λειτουργώ χωρίς την έγνοια σου
Είσαι φως
Μη με αφήσεις να χαθώ
Είδωλο και σκιά μου
Τα μάτια σου είναι η φωνή της αγάπης
Είσαι ψίθυρος απόκρυφος
Η αλήθεια της μορφής σου ΙΙ
Το μόνο που θα ζήσει αιώνια είναι το φιλί μας
Όταν έρχεσαι σαν μουσική θα λέω πόσο σ αγαπώ
© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση