Τη στιγμή που πνίγομαι
γίνομαι καπνός και χάνομαι,
σαν λυγίζω κόντρα στην βροχή
με κρατά μια μουσική.
…
Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,
το δειλινό να ονειρευτώ.
Είναι η αγάπη σαν κερί,
το λιόγερμα μένει σβηστό.
…
Έγινε ο κόσμος
τώρα βροχερός
κι’ έσβησαν οι δρόμοι.
Έγινε ο κόσμος
τώρα σκοτεινός
άδειο σταυροδρόμι.
…
Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,
το δειλινό να ονειρευτώ.
Είναι η αγάπη σαν κερί,
το λιόγερμα μένει σβηστό.
©Αντώνης Περδικάρης - Ποίηση
γίνομαι καπνός και χάνομαι,
σαν λυγίζω κόντρα στην βροχή
με κρατά μια μουσική.
…
Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,
το δειλινό να ονειρευτώ.
Είναι η αγάπη σαν κερί,
το λιόγερμα μένει σβηστό.
…
Έγινε ο κόσμος
τώρα βροχερός
κι’ έσβησαν οι δρόμοι.
Έγινε ο κόσμος
τώρα σκοτεινός
άδειο σταυροδρόμι.
…
Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,
το δειλινό να ονειρευτώ.
Είναι η αγάπη σαν κερί,
το λιόγερμα μένει σβηστό.
©Αντώνης Περδικάρης - Ποίηση
Θαυμασιο δεν εχω λογια να εκφρασω τον θαυμασμο μου για τον ποιητη και για το αποτελεσμα της γραφης και της πενας του.Απο τωρα ειναι το αγαπημενο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη στιγμή που πνίγομαι
ΑπάντησηΔιαγραφήγίνομαι καπνός και χάνομαι,
σαν λυγίζω κόντρα στην βροχή
με κρατά μια μουσική.
…
Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,
το δειλινό να ονειρευτώ.
Είναι η αγάπη σαν κερί,
το λιόγερμα μένει σβηστό.
…
Έγινε ο κόσμος
τώρα βροχερός
κι’ έσβησαν οι δρόμοι.
Έγινε ο κόσμος
τώρα σκοτεινός
άδειο σταυροδρόμι.
…
Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,
το δειλινό να ονειρευτώ.
Είναι η αγάπη σαν κερί,
το λιόγερμα μένει σβηστό.
©Αντώνης Περδικάρης - Ποίηση