ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ

Γλυκό νερό η ποίηση

αγνή και άχραντη.

Ανάπλασμα κυμάτων,

στου ορίζοντα τα πέρατα

φαντάζει αδέσποτη.

Κομμάτια σκόρπια

στα βράχια που θωρώ

διαβαίνοντας απ’ τα περάσματα των καραβιών.

…

Στο άσπρο των αφρών στίχο με στίχο συννεφιάζει.

Στην άκρη των νερών η ερυθρότητα της νύχτας.

Αντανακλά τις ώρες μες στο χρόνο .

Προάγγελος το φως της ανεπαίσθητα προβάλει.

Μια γαλανή εκτόνωση στις νότες των κυμάτων.

Το λιόγερμα χρυσό ποτάμι απόμακρο.

Οι χαμηλές ακτογραμμές ροδόχρωμες.

Μια άγκυρα η ποίηση στηρίζει τ' άστρα

μυριάδες δώρα φωτισμών στο σύμπαν,

ισημερίας κίτρινο–λευκοί ρυθμοί.

©Αντώνης Περδικάρης - Ποίηση