Γλάροι σφυρίζουν την ώρα που κύματα σπάνε στα βράχια
Ακούγονται κάποιες φωνές ταξιδιών
και καπνοί ανεβαίνουν
Καράβια μικρές μου κουκκίδες σε δύσκολη θάλασσα
Καράβια μου ξ ’ άσπρα καρδιά που δεν μπόρεσες
Κι εσείς οι γοργόνες της θάλασσας
πόσες φορές αγαπήσατε ακτές
βλέποντας άσπρο μαντήλι
Αέρας βροχή και φθινόπωρο γκρίζο
Μούσα της θάλασσας
έχεις για μάτια κοράλλια μαλλιά που χτενίζεις στο κύμα
Αλήθεια τι λένε γυμνές οι γοργόνες σε πέλαγα γκρίζα ...
©Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση
Δημοσίευση σχολίου