ΟΝΕΙΡΟΦΑΝΤΑΣΙΑ

Ονειρεύτηκα πως βρεθήκαμε 

στην πιο όμορφη θάλασσα την πιο όμορφη μέρα.
Ονειρεύτηκα πως σ’ αντάμωσα 

στο πιο όμορφο σύθαμπο πριν την όμορφη νύχτα.

Κι ΄όταν σε θυμήθηκα στου δρόμου τη στροφή
κύλησε το δάκρυ μου να ξαναρθείς εσύ.

Το λυκόφως σαν έρθει εξανεμίζει μουντά τη μέρα
και χλωμά μονοπάτια μαργαριτάρια σκορπά στο κύμα.

Κι ΄όταν σε θυμήθηκα στου δρόμου τη στροφή
κύλησε το δάκρυ μου να ξαναρθείς εσύ.

Το φεγγάρι σαν βγαίνει ξεπροβοδίζει γλυκά τη μέρα
και χλωμά μονοπάτια μαργαριτάρια σκορπά στο κύμα.

Κι ΄όταν σε θυμήθηκα στου δρόμου τη στροφή
κύλησε το δάκρυ μου να ξαναρθείς εσύ.

© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση