ΗΛΙΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ

 

Ελπίδες φεγγαρόλουστες αστέρια στις αυλές του
κήποι γεμάτοι γιασεμιά,
ποτάμια που γυαλίζουν   
καλπάζει μες το δειλινό χρυσάφια οι οπλές του
τα πέρατα του ουρανού,
φωτίζει και χρυσίζουν

Δεν ήταν όνειρο η ζωή
Βρήκα μια κόκκινη κλωστή
δεμένη πάνω στο φεγγάρι
κι’ ήταν η πόρτα σου κλειστή

Δεν μοιάζει
όνειρο η ζωή
φαντάζει θάλασσα πλατιά  
καημοί τριγύρω στη ψυχή
και το μαράζι στην καρδιά  

Γλυκά κεντάς
τα όνειρα
εσύ τα ταξιδεύεις
εσύ σκορπάς
τα σύννεφα
και τη βροχή μαζεύεις

Γλυκά μου μάτια αγγελικά
πιο άστρα κι’ από τ άστρα
σας έχω στην καρδούλα μου
για σας γκρεμίζω κάστρα

Σ ‘ αντάμωσα, σε λάτρεψα
μα εσύ, αξίζεις πιο πολύ
Είσαι μαζί ο ουρανός, ο ήλιος, το φεγγάρι
Τα μάτια σου τα  όμορφα
στο σύμπαν βγήκαν να σου πει
πως βρήκε νόημα  η ζωή, απ’ την δική σου χάρι

Ήλιε μου και τρισήλιε μου / φεγγάρι και φεγγάρι μου

©Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση 

 

Εγγραφείτε στο κανάλι YouTube του ποιητή για περισσότερα βίντεο:
https://www.youtube.com/channel/UCU43NlvjkcsmTSsUbNbVoYg

 

Ανακαλύψτε τον ποιητή στα social media
👉 Blog https://onirokataskevastis.blogspot.com
👉 Facebook page https://www.facebook.com/antonisperdikarhs/
👉 Ομάδα facebook https://www.facebook.com/groups/807921012645497