ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Πάρε τα δώρα της ψυχής μου, 

λουλουδιών το μύρο,

στον άφωτο ουρανό της νύχτας 

να σκορπίζεις γύρω, 

κρυφό φιλί, σημάδι αγκαλιάς 

στο μονοπάτι,   

μην σε ζυγώνουν οι κακοί και μην 

σε πιάνει μάτι.

Έλα κοντά και κράτα με μη φύγεις 

μες στο βράδυ,

σου φύλαξα ζεστή την αγκαλιά μου 

κι’ ένα χάδι.

 

Σαν πεταλούδα, σαν ψυχή 

μες στα δικά μου χέρια,

πετούν η νύχτα κι η σιγή 

τα δίχτυα τους στ’ αστέρια.

Έλα κοντά να κοιμηθείς 

μη μου χαθείς στο βράδυ,

σου φύλαξα ζεστό φιλί 

και βελουδένιο χάδι.

Μη μου χαθείς αγάπη μου 

μες στα στενά του κόσμου,

έλα κρυφά σαν όνειρο

κι αγκάλιασε με φως μου.

 

©-ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ - ΠΟΙΗΣΗ

 

🤳 ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΕ:

https://www.youtube.com/channel/UCU43NlvjkcsmTSsUbNbVoYg

🌍 Web Site: https://www.perdikaris.gr/

🚀 Blog: https://onirokataskevastis.blogspot.com

🔔 Facebook Page: https://www.facebook.com/antonisperdikarhs/