Ξημέρωσε
στους έρημους, γυμνούς από αγάπη δρόμους …
Ψιλοβρέχει
...Ίσως είναι δάκρυα ερωτευμένων
που
δεν μπορούν να ζήσουνε μαζί.
Περαστικοί,
αδιάφοροι σκεπάζουν τα' χνάρια.
Η
αδιαφορία είναι η καταστροφή ρομαντικών ονείρων.
Σήμερα
κυκλοφορούν ρομάντζα σαν ελπίδες αιχμαλωτισμένες ...
Πόσο
απελπισμένη παραμένει η προκυμαία όταν βρέχει ...
Ξημέρωσε
...
Βροχή
που χαμηλώνει
σβήνει
φώτα λιμανιού και καραβιών.
Τρεμοπαίζουν
αναμμένες λάμπες,
ξέρουν
ότι σβήνουν και φοβούνται.
Εσύ
να ξέρεις θα συναντηθούμε …
Δεν
θα χαθούμε όπως οι πολλοί.
Μη
φύγεις …
Μη
φύγεις ποτέ από μένα.
Πάντα
θα σε περιμένω στο παράθυρο …
Εκεί
θα με βρεις μέσα από το έρημο μπαλκόνι,
πάντα
να σε περιμένω.
Το
ποίημα μιας βροχής,
δείχνει
στους ερωτευμένους ποιητές
τη
ξαστεριά που ονειρεύονται.
‟
Έφεξε κι εγώ σου γράφω ''
©ΑΝΤΩΝΗΣ
ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ - ΠΟΙΗΣΗ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ποίημα της Βροχής
ΑπάντησηΔιαγραφήΞημέρωσε στους έρημους, γυμνούς από αγάπη δρόμους …
Ψιλοβρέχει ...Ίσως είναι δάκρυα ερωτευμένων
που δεν μπορούν να ζήσουνε μαζί.
Περαστικοί, αδιάφοροι σκεπάζουν τα' χνάρια.
Η αδιαφορία είναι η καταστροφή ρομαντικών ονείρων.
Σήμερα κυκλοφορούν ρομάντζα σαν ελπίδες αιχμαλωτισμένες ...
Πόσο απελπισμένη παραμένει η προκυμαία όταν βρέχει ...
Ξημέρωσε ...
Βροχή που χαμηλώνει
σβήνει φώτα λιμανιού και καραβιών.
Τρεμοπαίζουν αναμμένες λάμπες,
ξέρουν ότι σβήνουν και φοβούνται.
Εσύ να ξέρεις θα συναντηθούμε …
Δεν θα χαθούμε όπως οι πολλοί.
Μη φύγεις …
Μη φύγεις ποτέ από μένα.
Πάντα θα σε περιμένω στο παράθυρο …
Εκεί θα με βρεις μέσα από το έρημο μπαλκόνι,
πάντα να σε περιμένω.
Το ποίημα μιας βροχής,
δείχνει στους ερωτευμένους ποιητές
τη ξαστεριά που ονειρεύονται.
‟ Έφεξε κι εγώ σου γράφω ''
Tags: ©Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση