ΣΕ ΚΑΡΤΕΡΟΥΣΑ

Σε πρόσμενα σαν την σκιά
να φτάσεις στο σκοτάδι,
σαν τ’ αγεριού το θρόισμα, 
σαν τ’ απαλό το χάδι.

Είσαι για μένα η ζωή
λάμψη γλυκιά του φεγγαριού,
το οξυγόνο, η πνοή
όλα τα άστρα του ουρανού.

Είσαι ηλιαχτίδα
αγγελικό φιλί.
Είσαι καταιγίδα
και ρίγη στο κορμί.

Αστέρι μου υπομονή
μια άσπρη μέρα θα φανεί,
διώξε απ' το μυαλό
το βαθύ στεναγμό.

Είσαι για μένα η ζωή
λάμψη γλυκιά του φεγγαριού,
το οξυγόνο, η πνοή,
όλα τα άστρα του ουρανού.
...
Να ιστορήσω και να πω για μια αγάπη
εσένα  μόνο αχτίδα μου χρυσή,
στείλε τραγούδι φωτεινό σε κάποια άκρη
να τελειώσει μια νύχτα σκοτεινή.

© ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ – ΠΟΙΗΣΗ