ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ - ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ

Είχε την ηλικία του παππού μου.Τα άσπρα του μαλλιά και οι ζάρες στο πρόσωπο,πρόδιδαν ότι έχει περάσει πολλά.Γέρος. Γέρος και ανήμπορος,από τότε που πέθανε η κυρά του. Μόνος.Μαγκούφης.Μόνος,σαν καλαμιά στον κάμπο.

Πάντα λυπημένος,βλοσυρός,αμίλητος,ωχρός.Τίποτα δεν έδειχνε να τον απασχολεί,τίποτα να τον ενδιαφέρει.Αν έφευγε αύριο από αυτή την ζωή,μπορεί και νάταν λύτρωση για αυτόν.

Η Ανάσταση.Μόνο αυτήν περίμενε,αυτήν μόνο πρόσμενε. Τίποτα άλλο.Την Ανάσταση.Να ξαναδεί την κυρά του,να ξαναδεί τον έρωτα του.Την γυναίκα του να ξαναδεί και την χαμένη του όαση.Την συντροφιά του.Την μοναδική παρηγοριά του.

Που όταν αρρώσταινε,τον κανάκευε.Που όταν λυπότανε,του έπαιρνε την λύπη και την έκανε μισή.Που όταν από τον κάματο της δουλειάς ερχόταν αποκαμωμένος,αυτή του έβγαζε τα

παπούτσια και τούφερνε τις παντούφλες.Που όταν ερχόταν πεινασμένος,είχε πάντα ένα πιάτο ζεστό φαί έτοιμο να τον περιμένει και ένα ποτήρι κρασί.Πριν καν το ζητήσει,πριν καν το σκεφτεί.Και ένα γλυκό λόγο κάθε φορά και για κάθε πράγμα, για ό,τι τον απασχολούσε η τον στεναχωρεί.

Μάνα και αδερφή.Γυναίκα και σύντροφος στην ζωή.Για πάντα πιστή.Τώρα? Τώρα ένα μεγάλο γιατί και ένα δάκρυ στο μάτι, που μόνο αυτό τώρα πια τον ακολουθεί.Κανείς άλλος.Ούτε και τα παιδιά του.Κι αυτά ακόμα τον ξέχασαν,έχουν την δικιά τους ζωή,τα δικά τους προβλήματα.Τον ξέχασαν,όπως τον ξέχασε ακόμα και ο Θάνατος.Παράπονο τόχει,ούτε αυτός δεν τον θέλει.

Ο Χάρος τον είδε και τον προσπέρασε,αφού πρώτα πήρε την κυρά του.Την μοναδική παρέα του,την συντροφιά του.Μα καλά,αν ήταν να την πάρει γιατί δεν έπαιρνε και αυτόν μαζί? Γιατί τον άφησε να βασανίζεται μόνος του εδώ,δίχως τέλος, δίχως σκοπό?

Δεν τελειώνει το μαρτύριο αυτό.Ατέλειωτο είναι,ατέλειωτο και οδυνηρό.Στον Σταυρό.Στον Σταυρό του μαρτυρίου είναι τώρα καρφωμένος πάνω και κοιτάει τον κόσμο ενώ ανεβαίνει τον Γολγοθά.Γυρνάει τα μάτια του αριστερά,γυρνάει δεξιά,αλλά πουθενά.Πουθενά αυτή που αγαπά.Και υπομένει το μαρτύριο καρτερικά.Μέχρι να τελειώσει και αυτό και αυτός.Μόνο του λιμάνι,μόνη του παρηγοριά η εκκλησιά!

Εκεί τον είδα,να κοιτάει τον Εσταυρωμένο.Και εγώ αυτόν...

ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ 

Υ.Γ.:Αν τον δείτε πουθενά,πιάστε του το χέρι.Πείτε του μια καλή κουβέντα,έναν καλό λόγο.Δώστε του λίγη παρηγοριά. Εκεί που βρίσκεται στο Γολγοθά,όλα θα του φανούν ωραία. Ακόμα και μια πετσέτα που θα σκουπίσει το γέρικο μέτωπο του από το αίμα που τρέχει εκεί χωρίς να φαίνεται.Χωρίς να το βλέπει κανείς.Ιδρώτας λες ότι είναι.Έτσι νομίζεις.Αλλά είναι δάκρυα.Δάκρυα από αίμα.

Αίμα που έχυσε για να σε μεγαλώσει,για να σε κάνει άνθρωπο.Έγινες? Απόδειξε το! Και μην αφήσεις να του δώσουν άλλο ξύδι πάνω στον Σταυρό.Δώστου εσύ λίγο κρασί.Θα σε ευγνωμονεί.Και μαζί μ' αυτόν και ο Θεός.Που δεν πήγε χαμένη η θυσία του!