Αν νιώθεις πως για να αγαπηθείς πρέπει
να δίνεις και να είσαι χρήσιμος …δεν σε αγαπάς
...
Σε χρησιμοποιείς.
Υπάρχουν άνθρωποι που θα αγαπήσουν αυτό
που τους δίνεις και όχι εσένα.
Άνθρωποι που θα γυρνούν κοντά σου γιατί
έχουν ανάγκη τον θησαυρό σου, το φως σου, την αγάπη σου. Όχι εσένα.
Άνθρωποι που θα είναι ερωτευμένοι με τον
έρωτά σου.
Θα μάθεις να τους ξεχωρίζεις… όταν
μάθεις να αγαπάς δίχως την ανάγκη να είσαι χρήσιμος.
Θα τους αναγνωρίζεις όταν μπορέσεις να
αγαπήσεις δίνοντας ελευθερία… στον εαυτό σου
Ελευθερία να είσαι αυτό που είσαι.
Ελευθερία να είναι αυτός που είναι. Είτε όταν εσύ δίνεις… είτε όταν σταματάς.
Την σχέση δε τη διαμορφώνουν
αποκλειστικά όσα δίνουμε. Αλλά και εκείνα που δε δώσαμε ακόμα ή που δε θα
δώσουμε ποτέ.
Γιατί μέσα σου, κρυφά, σιωπηλά,
περιμένεις τον άνθρωπο που θα σε αγαπήσει όπως και αν είσαι, ό,τι και αν έχεις.
Εκείνον που θα αισθάνεται όταν σε
κοιτάζει, όταν σε ακούει, όταν σε αγγίζει, όταν σε βλέπει να φρικάρεις, όταν
θυμώνεις, όταν αποστασιοποιείσαι, όταν τσαλακώνεσαι, όταν είσαι οι 1000 και 1
εαυτοί σου.
Εκείνον που θα αγαπάει εσένα… όχι το
πόσο όμορφο τον κάνει η αγάπη σου.
Υ.Γ: Το να προσφέρεις είναι ένα κομμάτι
της αγάπης σου, όχι ολόκληρη η αγάπη. Μάθε να δέχεσαι αγάπη, όχι μόνο να
προσφέρεις..
Ετσι ειναι η μαλλον ετσι πρεπει να ειναι η αγαπη ελευθερη χωρις καταναγκασμους γιατι δεν ειναι κατεργο αλλα το ανωτερο συναισθημα με αξιοπρεπεια αληθεια σεβασμο.Ερωτευεσαι καποιον τον αγαπας στη συνεχεια και αφου χαρισεις τη ζωη σου ξαφνικα για τους γνωστους λογους αρχιζει να σε υποτιμαει και να σε απαξιωνει.Δεν σου αξιζει μην τον ανεχεσαι.Τον ανθρωπο που αγαπαμε τον αγαπαμε γι αυτα που ειναι και γι αυτα που δεν ειναι.Ειναι ο ανθρωπος μας αρκει να ειναι αμοιβαιο
ΑπάντησηΔιαγραφή