Αγάπη σαν κερί

Τη στιγμή που πνίγομαι       

γίνομαι  καπνός και  χάνομαι,

σαν λυγίζω  κόντρα  στην βροχή

με κρατά μια μουσική.

…

Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,

το δειλινό να ονειρευτώ.

Είναι η αγάπη σαν κερί,  

το λιόγερμα μένει σβηστό.

…                                    

Έγινε ο κόσμος

τώρα βροχερός

κι’ έσβησαν οι δρόμοι.

Έγινε ο κόσμος

τώρα σκοτεινός  

άδειο σταυροδρόμι.                 

…

Πώς να αγαπήσω απ’ την αρχή,

το δειλινό να ονειρευτώ.

Είναι η αγάπη σαν κερί,

το λιόγερμα μένει σβηστό.

©Αντώνης Περδικάρης - Ποίηση