Αφροί
απ’ τα κύματα χτυπάν
πνιγμένη
η ματιά
υγρή
αρμύρα, θολά νερά
απόχρωση
μαβιά
Μελτέμι,
βραδινή βροχή
κυλά
στα φυλλοκάρδια
παραμιλά
το στόμα μου
φωνάζει
τ’ όνομά της
Εκεί
στα βράχια του γιαλού
σαν
το παρθένο φύλλο
δάκρυ
απ’ αγριολούλουδο
κυλάει
στην αγάπη
Πάνω
στην πέτρα άνθισε
μικρό
λευκό λουλούδι
και
με το φως μιας αστραπής
αρχίνησε
τραγούδι
Αχ η
καρδιά μου πλάνταξε
να
πνίξει την αγάπη
ρόδο
μικρό και μάτωσε
ολάνθιστο
στα στήθη
Δελφίνια
μεσοπέλαγα
ορθά
όπου πετάτε
τραγούδι
της γοργόνας μου
εσείς
να τραγουδάτε
©
Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση
Δημοσίευση σχολίου