Σε
ζητώ μες του χρόνου
τα
μεγάλα παράθυρα,
τους
θορύβους των δρόμων,
την
ομίχλη την κόκκινη.
Σε
ζητώ μες στη νύχτα
κίτρινο
γράμμα στον άνεμο,
στο
σκοτάδι σε ψάχνω
γκρίζα,
χλωμή φεγγαρόπετρα.
Στο
σκοτάδι σε ψάχνω
ας
ερχόσουν για λίγο,
μέσα
στους ραγισμένους θόλους,
πάνω
στις νοτισμένες στέγες.
Σαν
τυλίγονται τ’ άστρα
μες
τα σπλάχνα της νύχτας,
βροχή
στους ραγισμένους δρόμους,
σκιά
στις μουχλιασμένες πέτρες.
© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση
