ΩΡΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ
Αυτό δεν το περίμενα ούτε το επεδίωξα
Δεν πίστευα ότι υπήρχε
Κανείς δεν μπορεί να φάνταστεί ούτε να θεραπεύσει
Σαν το κύμα που χάραζε θεράπευε το γέλιο σου
Στην καρδιά της Άνοιξης μπουμπούκι π' άνθιζε
Χάραζε το γλυκό πρόσωπό σου στα όνειρα που έντυναν τη νύχτα
Λουλούδι στα γαλάζια νερά σαν το χνούδι στις οπώρες
Κι αν κρύφτηκαν η γη και ο παράδεισος
Δεν υπήρξε μεγαλύτερη ευτυχία για μένα από μια μέρα πλάι σου
Σαν τα πουλιά ο χωματόδρομος μας έτρεφε
Το βελούδο του ήλιου ολοτρέμουλο
Τώρα ξεσπά ο πόνος μες στο σκοτάδι
Δάκρυα βροχής που πρέπει να πέσουν
Τα δέντρα λυπημένα γέρνουν
Γέρνουν και οι σκιές τους
Ανήσυχη και η θάλασσα
Ανήσυχη σκεπάζει τα μικρά της
Τα προβατάκια της από τη λαίλαπα και τις αστραπές της νύχτας
Τα σπίτια σιωπηρά
Είναι η ώρα που περνούν οι ψυχές
Είναι η στιγμή που όλα κρύβονται
© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση
Εγγραφείτε στο κανάλι YouTube του ποιητή για περισσότερα βίντεο:
https://www.youtube.com/channel/UCU43NlvjkcsmTSsUbNbVoYg
Ανακαλύψτε τον ποιητή στα social media
👉 Blog https://onirokataskevastis.blogspot.com
👉 Facebook page https://www.facebook.com/antonisperdikarhs/
👉 Ομάδα facebook https://www.facebook.com/groups/807921012645497
ΩΡΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δεν το περίμενα ούτε το επεδίωξα
Δεν πίστευα ότι υπήρχε
Κανείς δεν μπορεί να φάνταστεί ούτε να θεραπεύσει
Σαν το κύμα που χάραζε θεράπευε το γέλιο σου
Στην καρδιά της Άνοιξης μπουμπούκι π' άνθιζε
Χάραζε το γλυκό πρόσωπό σου στα όνειρα που έντυναν τη νύχτα
Λουλούδι στα γαλάζια νερά σαν το χνούδι στις οπώρες
Κι αν κρύφτηκαν η γη και ο παράδεισος
Δεν υπήρξε μεγαλύτερη ευτυχία για μένα από μια μέρα πλάι σου
Σαν τα πουλιά ο χωματόδρομος μας έτρεφε
Το βελούδο του ήλιου ολοτρέμουλο
Τώρα ξεσπά ο πόνος μες στο σκοτάδι
Δάκρυα βροχής που πρέπει να πέσουν
Τα δέντρα λυπημένα γέρνουν
Γέρνουν και οι σκιές τους
Ανήσυχη και η θάλασσα
Ανήσυχη σκεπάζει τα μικρά της
Τα κύματα της από τη λαίλαπα και τις αστραπές της νύχτας
Τα σπίτια σιωπηρά
Είναι η ώρα που περνούν οι ψυχές
Είναι η στιγμή που όλα κρύβονται
© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση