Άκου τη σιωπή της
πόσα μπορεί να σου πει;
Μια νύχτα αλλιώτικη...
Ένα ποτήρι άδειο,
μία ψυχή που αιμοραγεί
σε ένα αβέβαιο ξημέρωμα.
Την αφουγκράζεσαι,
κλείνεις ερμητικά τα μάτια . .
την νιώθεις σαν ηλεκτροσόκ
να διαπερνά κάθε κύτταρο σου.
Ανατριχιάζεις ...
Σε παρασέρνει σε ένα ταξίδι
του πριν ... του τώρα
την ικετεύεις να σου δείξει το μετά.
Μάταια...
Το μετά θα 'ρθει στην πρώτη ηλιακτίδα
της αυγής.
Δεν θα είναι το πεπρωμένο
δεν θα είναι το γραφτό
θα 'ναι αυτό που εσύ θα χαράξεις
στους δρόμους της σιωπής της.
Θέα Νικολάου
Δημοσίευση σχολίου