ΉΘΕΛΑ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ ΠΟΙΗΣΗ

 

Ήθελα να' μουν ουρανός
τ' αστέρια να ρωτήσω
Ήθελα να' μου να γιαλός
στο κύμα νά μιλήσω.

Ήθελα να' μουν θάλασσα σαν τον αχνό
θάλασσα μου να σ' άγγιζα
Ήθελα να' μουν όνειρο σαν τον ανθό
τ΄όνειρο μας να μύριζα

Υπάρχω για να σ' αγαπώ
χωρίς εσένα πια δε ζω
Είσαι μια αγάπη τρυφερή
γλυκιά πνοή μες στη ψυχή

Φίλα με  μόνο μια φορά
μαύρα μου μάτια και μαλλιά
Όνειρο να' χω τη χαρά
σαν μ' αγαπάς τόσο βαθιά

Δεν είναι λόγια που κεντά
αγάπης η ψυχή μου
είν' ο αγέρας που φυσά
κι ο ουρανός καλή μου

Ήθελα να' μουν ουρανός
τ’ αστέρια να ρωτήσω
Ήθελα να' μου να γιαλός
στο κύμα νά μιλήσω

Μάτια μου 

όμορφα, γλυκά μάτια που με μαγεύουν
Άστρα μου 

που τα βλέπω εγώ κι όλο με ταξιδεύουν

Σαν με κοιμίζεις έγνοια μου
πάντα χαμογελάω
βλέπω εσέ στον ύπνο μου
μ αγάπη ξεδιψάω

©Αντώνης Περδικάρης. Ποίηση