«Βλέπετε αυτούς τους ανθρώπους πίσω μου; Τρέχουν για να πάνε στην δουλειά και δεν δίνουν προσοχή σε τίποτα. Κάποιες φορές η καθημερινότητα μας απορροφά τόσο πολύ, που ξεχνάμε να απολαύσουμε την ομορφιά της ζωής. Μοιάζουμε με ζόμπι.
Κοιτάξτε ψηλά και βγάλτε τα ακουστικά από τα αυτιά. Πείτε γεια σε κάποιον που βλέπετε και δώστε μια αγκαλιά σε κάποιον που δείχνει να πονάει. Βοηθήστε κάποιον. Πρέπει να ζείτε τη ζωή σαν να είναι η τελευταία μέρα.
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι για εμένα είναι ότι είχα κατάθλιψη για χρόνια. Ποτέ δεν το είπα αυτό σε κανέναν. Έπρεπε να παλέψω για να ξεφύγω. Το πρόσωπο που με κρατούσε μακριά από την χαρά ήμουν ΕΓΩ.
Κάθε ημέρα είναι πολύτιμη, οπότε ας της φερθούμε έτσι.
Το αύριο δεν είναι εγγυημένο, ας ζήσουμε το σήμερα!
Ο ανθρωπος ειναι φτιαγμενος να κανει ονειρα αρκει αυτα να μην ειναι μεγαλοπνοα και σε βαθος ατερμονα χρονου.Εκει χανεται το νοημα της ζωης.Επειδη λοιπον το αυριο δεν ειναι εγγυημενο ας ζησουμε το σημερα με οτι αρεσει στον καθενα πραγματα απλα καθημερινα οτι κανει τον καθενα ευτυχισμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφή