Η ΖΩΗ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ
Η ζωή δεν σταματά ούτε μια στιγμή,αντίθετα συνεχίζει να κυλά.
Δεν σταματά και ούτε θα σταματήσει ποτέ για να αφουγκραστεί τα γεγονότα που βιώνουμε εμείς οι άνθρωποι.
Η ζωή δεν μένει στάσιμη ούτε για τους ανθρώπους που έρχονται αλλά ούτε και για αυτούς που φεύγουν.
Ούτε όμως και για αυτούς που ήρθαν για μια στιγμή και εξαφανίστηκαν στο πρώτο φως της άλλης ημέρας ..
Ούτε για αυτούς που ήρθαν πριν από καιρό, μα τώρα δεν είναι πια κοντά μας, μιας και έφυγαν, μετά από πολύ καιρό αθόρυβα.
Αλλά ούτε και για εκείνους που είναι ακόμη κοντά μας.
Δεν έχω ανάγκη να μιλήσω για αυτούς που είναι ακόμη εδώ, ίσως κάποια άλλη φορά .
Σήμερα, θέλω να μιλήσω για εκείνους που έμοιαζαν ότι θα μείνουν αλλά τελικά σε απογοήτευσαν
και έφυγαν μέσα από μια απόλυτη σιγή, φοβήθηκαν δεν προχώρησαν δεν τόλμησαν σε αυτό που με τόσο στόμφο επιβεβαίωναν .
Αντίθετα έφυγαν μακριά γιατί τελικά δεν τόλμησαν .
Και όταν σε απογοητεύουν οι άνθρωποι πάντα μένει πίσω σου μια πληγή ένας πόνος .
Ένας πόνος που όμως αν και πληγωνόμαστε πολύ στη ζωή μας σιγά σιγά προσπαθούμε με κάποιο τρόπο να το ξεχάσουμε
και να προχωρήσουμε. Όσα και να έμαθες εσύ,εγώ μέσα από αυτό τον πόνο πάντα καταφέρνει κάνεις να τα ξεχνά.
Προχωράς, τα αφήνεις πίσω σου και εξακολουθείς να βλέπεις με τα ίδια μάτια τους ανθρώπους γύρω σου.
Και όταν πάλι βιώνεις την ίδια απογοήτευση από τους ανθρώπους βγαίνουν πάλι ξανά τα ίδια εκείνα τα συναισθήματα με τον ίδιο πόνο που σε γονάτισε την πρώτη φορά .
Νοιώθεις ένα σφίξιμο στο στήθος ,μια απέραντη λύπη και στα χείλη πάντα αυτό το μεγάλο γιατί ;
Μάταια όμως περιμένει κανείς δεν έρχεται καμία απάντηση .
Ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις ,θυμός μετά από αυτό δεν ξέρω .
Ο φριχτός πόνος έρχεται και σου κάνει συντροφιά τα βράδυα .
Μιλάς μαζί του ρωτάς ξανά γιατί γιατί ;
Και ο χρόνος εκεί σε προσπερνά και χάνεται και
δεν μπορείς να τον ακουμπήσεις .
Όμως χωρίς να το καταλάβεις όλα γύρω σου σιγά σιγά καθαρίζουν .
Σαν να έχεις χάσει το φως σου για λίγο καιρό .
Το τοπίο ξεκαθάρισε μέσα σου και η εσωτερική γαλήνη πλημμυρίζει ακόμα μια φορά την ψυχή σου .
Δεν πήρες ποτέ την απάντηση στο γιατί σου όμως δεν σε ενοχλεί πια.
Μπορεί όταν περάσει σαν μια αμυδρή σκέψη στον νου σου να νοιώσεις ένα ανεπαίσθητο τσίμπημα στην καρδιά
όμως εσύ δεν το αφήνεις να περάσει βαθειά πια γιατί τα βρήκες με τον εαυτό σου.
Ίσως και να μην την θέλεις πια αυτή την απάντηση σε αυτό το τεράστιο γιατί.
Στην ζωή πάντα υπάρχουν άνθρωποι που μας απογοητεύουν όμως μαθαίνουμε μέσα από αυτή την απογοήτευση
παίρνουμε ένα μάθημα για να είμαστε προσεκτικοί την επόμενη φορά.
Όμως υπάρχουν και αυτοί που είναι πάντα δίπλα μας στα εύκολα στα δύσκολα.
Είναι οι άνθρωποι που δεν ζητάνε τίποτα .Οι άνθρωποι που μας αγαπάνε για αυτό που είμαστε.
Μην αφήνει λοιπόν κανείς από εμάς τον χρόνο να κυλάει ανεκμετάλλευτος.
Μας μεγαλώνει ηλικιακά όμως η καρδιά πάντα μένει μικρού παιδιού.
ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ - ΦΙΛΗ
Δημοσίευση σχολίου